Najważniejszy mebel – kredens Babci Marianny

Dziś będzie o najważniejszym meblu w naszym starym domu. Choć chyba jeszcze bardziej adekwatne byłoby określenie – honorowy mebel. Stary przedwojenny kredens. Kredens Babci Marianny. Najcenniejszy kawałek drewna spośród wszystkich posiadanych. Rodzinna pamiątka.

_____

Kredens story

Stał w starej chałupie. Robił za spiżarkę na słoiki. Nie miał drzwiczek w dolnej części. Miałam chyba 14, a może 15 lat, gdy nadszedł moment, żeby tą starą chałupę przed murowanym domem Babci rozebrać. Ale w środku był przecież on – kredens. Przeszkadzał w rozbiórce. Nie było dla niego nowego miejsca. Babcia postanowiła, że się go pozbędzie. Chwyciła za… siekierę i odrąbała jedne przeszklone drzwiczki.

Akurat byliśmy wtedy u Niej. Zobaczyłam to i ubłagałam, by dalej krzywdy ‘temu kredensu’ nie robiła. By go dla mnie przechowała. Powiedziałam Jej wtedy, że kiedyś będzie stał w moim domu. Babcia zgodziła się na fanaberię wnuczki. Co ciekawe, pamiętam, że jakieś pół godziny po przyrzeczeniu mebla, pojawili się ‘łowcy staroci’, którzy musieli dostać cynk i chcieli mebel odkupić. Ale u Babci słowo droższe pieniędzy, więc ich pogoniła, mówiąc, że kredens wnuczce obiecany. 💙

Przez kilka dobrych lat Babcia przechowywała dla mnie ten mebel. Aż nadszedł czas, że go od niej zabrałam. Ale zanim pokażę Wam kredens nie możecie nie poznać głównej bohaterki tej historii – mojej ukochanej Buni Maryni 💗 (buziaki Babciu :***).

_____

Kredens Babci Marianny

No i stoi w moim domu. Stary przedwojenny kredens w starym przedwojennym domu 😉 Stoi na honorowym miejscu w jadalni i zachwyca gości. A ja ilekroć na niego spoglądam, myślę o Babci. Jest to kolejny element, który składa się na duszę starego domu, decyduje o jego klimacie.

Kredens nie dość, że jest dla mnie sentymentalną rodzinną pamiątką i sam w sobie jest bezcenny, jest do tego również bardzo funkcjonalny. I meeeega pojemny. Składa się z dwóch części – górnej, zaokrąglonej, z rzeźbieniami i parą przeszklonych drzwiczek. Szło w drzwiczkach jest oryginalne, pięknie fazowane na krawędzi. Dolna część kryje się obecnie za trzema frontami. Zewnętrzne się otwierają, środkowy jest przymocowany na stałe. Prawdopodobnie kiedyś drzwiczki w tej części były przesuwne.

Kredens mieści całą ‘świąteczną’ zastawę – serwis obiadowy i kawowy na 12 osób i drugi na 6. Znajduje się tu też większość szkła – kieliszki do szampana, wina i nalewek. W dolnej części trzymam również bieliznę stołową – obrusy, serwetki materiałowe, podkładki na stół, a także sztućce, część wazonów i pater. Kryje się tu też barek.

Ale zanim kredens stanął w naszym domu, a wcześniej w mieszkaniu, musiał zostać poddany renowacji.

_____

Renowacja kredensu

Jako, że kredens nie stał „na pokojach”, nie był w najlepszym stanie. Tak jak pisałam brakowało drzwiczek w dolnej części, nie było pleców, nie wspominając o odrąbanych drzwiczkach w nadstawce 😉 Gdzieniegdzie widoczne były ślady po drewnojadach, nóżki były do wymiany. Również blat kredensu pokryty był jakimś dziwnym gumoleum, które czasy świetności dawno miało za sobą. Kredens nosił też na sobie kilkuletnie warstwy brudu. No nie prezentował się najlepiej w momencie zero. Przepraszam za słabą jakość zdjęcia, ale dysponuję tylko takim.

Zdecydowaliśmy się powierzyć pierwszy etap renowacji Panu stolarzowi. Przede wszystkim wyczyścił on dokładnie cały kredens, porządnie go szlifując. Zdarł gumoleum na blacie i przeszlifował do żywego drewna. Wstawił odrąbane drzwiczki. Wymienił nóżki na toczone, które zamówiliśmy na Allegro. Dorobił na dole trzy pary drzwiczek według mojej wizji. Dodał też plecówkę.

W kolejnym etapie renowacją kredensu zajęliśmy się już my własnoręcznie. Najpierw zastosowaliśmy środek na drewnojady, potem ubytki zostały zaszpachlowane i przeszlifowane papierem ściernym. Następnie mebel został zabejcowany bejcą rozpuszczalnikową do drewna ANTIQUAIRE STARWAX. Żaden z gotowych kolorów mi nie odpowiadał – chciałam uzyskać głęboki brąz bez żółtych tonów. Zdecydowałam się pomieszać dwa kolory: orzech i orzechówka. Jako wierzchnią warstwę wykończeniową zastosowaliśmy wosk w kolorze orzech tej samej firmy. Co jakiś czas warstwę wosku ponawiamy.

Jak Wam się podoba mój przedwojenny kredens? Czy lubicie takie meble z duszą? A może w swoich domach również posiadacie meblowe pamiątki rodzinne? Co to są za meble? Może też stoją za nimi jakieś mrożące krew w żyłach historie? 😉 Koniecznie dajcie znać w komentarzach.

_____

Tutaj znajdziecie inne elementy, stanowiące DUSZĘ STAREGO DOMU i decydujące o jego atmosferze:

Łączenie ściany z sufitem „na butelkę”
Piec kaflowy
Przesuwne drzwi dwuskrzydłowe
Odkrytą cegłę